Kontsumo baxuko elektronika, energy harvesting eta segurtasuna
Energy Harvesting prozesuaren bidez, energia-kantitate txiki bat biltzen da kanpoko iturrietatik, eta, gero, energia hori bideratu egiten da haririk gabeko gailu autonomo txikien funtzionamendura edo metatzera.
Segurtasun-sistema kritikoetan, hutsegite batek heriotza edo kalteak eragin diezazkieke pertsonei, edo kalteak eragin ditzake ingurunean edo ekipamenduan bertan. Horrelako sistemak osasun-arloan, trenbide-sektorean, automozioan eta hegazkin-elektronikan egoten dira, besteak beste.
Kontsumo baxua eta Energy Harvesting
Energia administratzea gero eta arazo handiagoa ari da bihurtzen diseinu elektronikoaren ia kategoria guztietan; hain handia, ezen potentzia-dentsitatea zentimetro karratuko mili- edo mikrovatiotan neurtzen baita.
TEKNIKERen kasuan, kontsumo baxuko eta energia baxuko elektronikaren espezializazioa energy harvesting-aren sistema batekin elikatutako sentsoreen sare bati, hau da, Energy Harvesting Wireless Sensor Networks (EHWSN) delakoari aplikatzen zaio.
EHWSNen ohiko egitura bi blokez osatuta dago. Bloke batek WSNaren hardware-elementuak eta sistema kontrolatzeko eta prozesatzeko funtzioak ditu (bloke hau, normalean, sentsoreak, MCUak eta irratiak osatzen dute). Beste blokeak energia biltzeko, prozesatzeko eta metatzeko hardware-elementuak ditu (bloke hau, normalean, energia-biltzaileak, energia-kudeatzaileak, superkondentsadoreak eta/edo bateriak osatzen dute).
Gaur egun, EHWSNaren zatiaren ikerketak hiru esparrutan oinarritzen dira: energia-biltzaileak fisikoki eta kimikoki hobetzea, metagailuak fisikoki eta kimikoki hobetzea, eta energia kudeatzeko sistemak eta sistema horiek erabiltzen duten estrategia hobetzea. IK4-TEKNIKERen espezializazioa energia kudeatzeko sistemak optimizatzera bideratuta dago.
Segurtasun-sistema kritikoak
Segurtasun-sistema kritikoak garatzeko erreferentzia garrantzitsu bat segurtasun-estandarrak dira. Segurtasunean lortu nahi den integritate-mailaren (SIL) arabera, sistemaren bizi-zikloaren fase bakoitzean erabili behar diren metodoak eta teknikak iradokitzen dituzte segurtasun-estandar horiek.
Horrelako sistemetan, oso garrantzitsua da arriskuak analizatzea sistemak segurtasunean dituen gabeziak aztertzeko eta lortu nahi den SILa lortzeko behar diren segurtasun-baldintzak ezartzeko. Horrez gain, bermatu behar da betetzen direla bizi-zikloaren fase guztietan ezarritako segurtasun-baldintzak. Segurtasuna betetzen dela justifikatzeko, proiektua kudeatzeko prozedurak eta dokumentazio-prozedurak funtsezkoak dira segurtasun-sistema kritikoetan.
Segurtasun-sistema kritikoak garatzeko estandarrik ezagunena IEC61508 estandarra da. Horrek ikuspegi orokorra ematen du, eta, estandar horretan oinarrituta, berariazko estandarrak sortu dira aplikazio-eremuaren arabera (automozioa, medikuntza, hegazkin-elektronika, trenbide-arloa, arlo nuklearra…).
TEKNIKER fidagarritasunari dagokionez eskalagarriak diren sistemak garatzeko metodologiak ikertzen ari da.
